Zorgen en blijdschap

Hallo iedereen,

Zo wat is het lang geleden dat ik wat van mij heb laten horen!

In de afgelopen 2 weken hebben weer verschillende dingen plaats gevonden. Ook zijn er lopende zaken.

De familie uit familiehuis is inmiddels in Nederland aangekomen. Zij maken het heel goed. De kinderen hebben het goed naar hun zin. Ze begrijpen nu wel waarom ik het Nederlandse ijs altijd zo mis. Het is in Nederland veel lekkerder dan in Oekraïne.
Ik mis Andre, Alona en de kinderen van het familiehuis best wel, maar door alle drukte van elke dag heb ik er geen tijd voor om bij stil te staan.

De oorlog gaat nog even hevig door, zowel in  het oosten als in het zuiden. Door alle drukte lijkt het soms wat verder van ons af te staan. Echter zodra we dan weer de ervaringen van vluchtelingen horen, beseffen we de afschuwelijke gevolgen van de oorlog die al 3 maanden lang duurt.
 Hier in de Zakarpaten is het nu rustig. Regelmatig gaat nog wel het alarm af. In de afgelopen week is er wel weer in Kiev en Lviv gebombardeerd. Hoe de oorlog verder zal gaan is een grote vraag. We vermoeden nog een hele lange weg. Maar wij geloven dat de Heere machtiger is en in één dag vrede kan geven.

D.V.  maandagochtend 13 juni hoopt er weer een transport te vetrekken naar Oekraïne. Zo bijzonder hoe veel mensen zich inzetten. De Heere werkt zo wonderlijk in het voorzien van allerlei hulp en goederen.

D.V. vrijdagavond 17 juni hoopt Yura met de nachttrein naar Beregowo te komen. 3 dagen hopen we dan weer bij elkaar te zijn. Wij kijken daar erg naar uit!

De periode voor dat we hopen te  trouwen is nog kort, ca. 2 maanden. Wij hebben op dit moment nog geen zicht op een huis en het is ook nog niet duidelijk waar we kunnen gaan wonen. Huren en/of kopen is financieel, door de oorlogstijd, moeilijk. Omdat ik "vluchteling" ben woon in ik in het ouderenhuis bij mijn geestelijke, Oekraïnse  ouders. Na het trouwen kan ik hier niet blijven. De  Heere geeft rust in onze harten. We mogen geloven dat Hij op Zijn tijd voor onderdak zal zorgen.

Over een maand moet mijn verblijfsvergunning weer voor een jaar verlengd worden. Door de oorlog gaat dit allemaal niet zo eenvoudig. Daarom vraag ik jullie gebed hiervoor. Ik hoop dat ik mijn verblijfsvergunning in het westen van Oekraïne kan verlengen, echter kan dit problemen geven. Mocht dit inderdaad zo zijn dan zou ik terug moeten naar Pomichnaja/Kirovohrad (midden Oekraïne) waar ik tot 3 maanden geleden woonde. Kirovohrad is nog geen bezet gebied, maar de frontlinie ligt op  150 km afstand. Ik zal dan 2 keer heen en weer met de nachttrein moeten reizen, nl. om de vergunning aan te vragen en na enkele weken de gekregen vergunning ophalen. De reis er naar toe en weer terug is zeker niet zonder gevaar, gezien ook de dreigende oorlog in die stad. Zonder geldige verblijfsvergunning kan ik niet in Oekraïne blijven.

Willen jullie hiervoor bidden?!

Naast deze zorgen is er ook  goed nieuws! D.V. woensdag 22 juni hoop ik voor een paar dagen  naar Nederland te komen. Heel onverwacht, maar fijn dat het mogelijk is om voor het trouwen nog mijn familie te kunnen zien. Yura kan en mag vanwege de oorlog  helaas het land niet uit.