Geen bezoek van mama?

Afgelopen week was ik aan het werk toen ik een geschreeuw hoorde op de gang. Ik ging kijken wat er aan de hand was.

Ik zag de moeder van Mirjam en de dokter samen. Mirjams moeder vroeg toestemming aan de dokter om haar dochtertje eventjes te zien. Dit mocht absoluut niet van de dokter. Maar waarom was de dokter dan zo boos op deze moeder? De dokter wil sinds kort dat de moeders iets meebrengen als ze hun kindje willen zien, zoals Pampers of voeding. Doen ze dit niet, dan krijgen ze hun kindje ook niet te zien. De moeder van Mirjam stond voor een keus. Ze besloot naar de winkel te gaan om babyvoeding te kopen.

Nadat dit afgegeven was bij de dokter mocht Mirjam gehaald worden. Ik wikkelde Mirjam in een deken en liep naar moeder toe die aan het einde van de afdeling stond te wachten. Moeder moest huilen toen ze haar dochtertje zag. Ik was blij dat er geen zuster of dokter bij was, zodat ik wat langer bij moeder kon blijven met Mirjam. Want meestal mogen de kinderen maar net ruim een minuut getoond worden. Nu kon moeder haar eigen dochtertje zelfs aanraken en een kusje geven. Maar daar kwam net een zuster aan en riep naar mij dat ik Mirjam nu terug moest brengen.

Ik was blij dat moeder haar dochtertje toch weer heeft kunnen zien en aanraken. Maar de manier waardoor ze haar kindje uiteindelijk wel mocht zien raakte mij. De dokter doet dit omdat ze vindt dat de moeders ook kunnen mee betalen in de onkosten. En in zekere zin is dat ook zo. Maar nu worden ze min of meer gedwongen om wat te kopen om hun eigen kindje te kunnen zien. Terwijl deze moeder het al niet zo breed heeft omdat er nog 5 andere kinderen thuis op haar wachten op het zigeunerkamp.